O título fala por si só: A crise económica e a descentralización rexional.
¿Unha análise dun dos actuais gurús da negra coxuntura que nos afoga?
Non: o autor foi Alfredo Brañas, que configura un retrato da Galicia de
1892 que perfectamente se podería exportar ó século XXI, e que foi
recuperado pola editorial Toxosoutos grazas ó empeño do catedrático de
Economía e presidente da Fundación Galiza Sempre Xosé Manuel Beiras.

O
tamén líder do Encontro Irmandiño prologa este libro traducido por
Afonso Ribas, presentado onte na libraría Couceiro compostelá, e
descóbrenos un intelectual inédito "criptonacionalista" e soberanista,
que se atreve a reclamar as competencias totais para a rexión galega na
lección inaugural do curso universitario 1892-93 na actual Facultade de
Xeografía e Historial, nunha Compostela "finisecular, chea de curas e
beatas", segundo indica Beiras, que vai máis aló e afirma: "era máis
difícil que Brañas se manifestase explicitamente como nacionalista que
eu quitase un zapato no Parlamento. A censura era brutal".

Neste
discurso, extensísimo e que de seguro non foi lido na súa totalidade
diante da súa audiencia e que se recupera nesta publicación, Brañas xoga
a debullar un auténtico programa político no que propón "dous poderes
separados e distintos, e deles, que o rexional sexa o único soberano
para ditar as súas leis orgánicas e administrativas".

O
intelectual compostelán, ademais, insiste no seu discurso na toma de
conciencia de Galicia como rexión "cunha percepción da súa personalide
xurídica, completamente allea ás outras", polo que para Beiras, esta é
unha clara mostra de que "está falando do espírito do pobo, tomando
conciencia da súa identidade diferenciadora, e hoxe isto pode estar
suscrito tanto por nacionalistas kurdos,como irlandeses, escoceses e
imaxino que o BNG tamén o suscribirá", ironizou, afirmando que esta
definición "é máis completa da rexión como suxeito activo que a de
Castelao en Sempre en Galiza".

Despois de analizar
polo miúdo a faceta máis descoñecida de Alfredo Brañas, que fica fóra
dos principais estudos sobre a súa persoa, como o realizado por Ramón
Maiz, o presidente da Fundación Galiza Sempre recupera a análise de
crise de finais do século XIX, "cunha vixencia actual absolutamente
asombrosa", froito da loita pola hexemonía económica mundial que lle dá
paso á consolidación de Estados Unidos, e hoxe asistimos, precisamente, á
decadencia do imperalismo ianqui.

Brañas, ademais, analiza os
principais problemas dunha creba con altibaixos que desembocou na I
Guerra Mundial, como a financialización, a fuxida do capital produtivo
ós mercados financeiros e, en troques, a hexemonía do capital. "Isto se
podería extrapolar perfectamente a José Luis Méndez -o que fóra o
mandamás de Caixa Galicia-, ou ós produtores lácteos, que querían facer
de Clesa o gran grupo lácteo galego e os bancos lles dixeron "tururú",
ironizou Beiras, que lles mandou unha mensaxe ós políticos: "deberiamos
aprender da historia, que aporta moitas solucións ós problemas actuais,
pero o problema é que non len".