A cidade pudibunda é a fotografía fixa do Ourense de 1945,unha viaxe no tempo que posibilita o adiado e inevitable "vis a vis" cun pasado digno de recordo. Podería ser tamén un soño en branco e negro, un recordo de familia que se agocha no fondo dunha gabeta, un amor mal curado ou a sombra que evita ser devorada pola escuridade nunha longuísima noite de pedra.

Arde o Miño. Tras o fume, agóchase unha urbe con problemas de memoria. Agardemos a que esmoreza o incendio, para ir remexer nas súas cinzas.